Self-tipovi

Self-tipovi su način da deklarišemo da trejt mora biti umiksan u drugi trejt, iako ga ne nasljeđuje direktno. Ovo omogućuje da članovi zavisnog trejta budu dostupni bez importovanja.

Self-tip je način da se suzi tip this ili drugi identifikator koji je alijas za this. Sintaksa izgleda kao obična funkcija ali znači nešto sasvim drugačije.

Da bi koristili self-tip u trejtu, napišite identifikator, tip drugog trejta za umiksavanje, i => (tj. someIdentifier: SomeOtherTrait =>).

trait User {
  def username: String
}

trait Tweeter {
  this: User =>  // reassign this
  def tweet(tweetText: String) = println(s"$username: $tweetText")
}

class VerifiedTweeter(val username_ : String) extends Tweeter with User {  // We mixin User because Tweeter required it
  def username = s"real $username_"
}

val realBeyoncé = new VerifiedTweeter("Beyoncé")
realBeyoncé.tweet("Just spilled my glass of lemonade")  // prints "real Beyoncé: Just spilled my glass of lemonade"

Pošto smo rekli this: User => u trait Tweeter, sada je varijabla username u domenu korištenja tweet metode. Ovo znači da pošto VerifiedTweeter nasljeđuje Tweeter, također mora umiksati i Usera (koristeći with User).